We hebben het allemaal wel eens voorbij zien komen in onze advertenties: de spotgoedkope kleding van SHEIN. Een trui voor nog geen €10 of een paar schoenen voor de geweldige prijs van €20. Het lijkt te mooi om waar te zijn, en dat is het natuurlijk ook. Want in euro’s mag het dan weinig kosten, op het gebied van menselijk leed wordt de hoofdprijs betaald. Zo wordt er in de productiefabrieken van SHEIN veelvuldig gebruikgemaakt van dwangarbeid en kinderarbeid. Het bedrijf deed eerder nog een poging om zichzelf te laten noteren aan de beurs in New York, een poging die mislukte door de genoemde misstanden. Het bedrijf probeert het nu nogmaals in Londen.

Arbeidsomstandigheden

De medewerkers van SHEIN maken soms dagen van 18 uur lang en verdienen maar 3 cent per kledingstuk, bleek uit onderzoek van ‘Chanel 4’. Ze worden gedwongen om 500 kledingstukken per dag te produceren. Wie een fout maakt bij de productie, krijgt tweederde van zijn salaris niet uitbetaald. Een weekend hebben de medewerkers ook niet, ze kunnen rekenen op slechts één vrije dag per maand. Het bedrijf gebruikt katoen uit de regio Xinjiang in China, een regio die bekendstaat om de Oeigoerse kampen, waar Chinese moslims gedwongen worden tot arbeid, onder andere voor de katoenteelt. De Nederlandse overheid heeft de misstanden in die regio, waar SHEIN hun katoen vandaan haalt, bestempeld als genocide.

Het grote succes van SHEIN

Ondanks de verschillende misstanden boekt het bedrijf financieel gezien enorme successen. Dit komt door het snelle handelen van het merk: het weet trends van de catwalk binnen no time te kopiëren en uit te brengen, veel sneller dan bedrijven als Zara en H&M. Dat is ook terug te zien in de omzet. SHEIN verdiende ongeveer een miljard meer dan H&M en zal ook snel Zara voorbij steken. Het merk is vooral populair onder jongeren, die er veel kopen zonder besef of empathie te tonen over waar de kleding vandaan komt. Het bedrijf maakt gebruik van influencers om hun naam te zuiveren op het gebied van de arbeidsomstandigheden. Met het zuiveren van hun imago hoopt het bedrijf te kunnen toetreden tot de Londense aandelenmarkt.

Striktere regels

De Europese Unie heeft SHEIN vorig jaar uitgeroepen tot een “zeer groot online bedrijf”, wat inhoudt dat het bedrijf zich aan een aantal extra regels moet houden, vooral gericht op de Europese consument, met betrekking tot privacy, kwaliteit van goederen en een leeftijdsgrens. Bij de nieuwe wetsvoorstellen worden vooral de woorden “kwaliteit” genoemd, in plaats van “arbeidsomstandigheden”. Dit is natuurlijk vrij vreemd, want niet de Europese consument moet beschermd worden, maar de Chinese werknemer. Het is natuurlijk wachten op een strengere Europese wetgeving, maar moet tot die tijd de Europese consument zichzelf niet afvragen of het verantwoordelijk is?