Door geloofsovertuigingen een One love-aanvoerdersband weigeren. Een controversiële beslissingen over een toch al gevoelig onderwerp. Zowel Kökcu, aanvoerder van Feyenoord, als de FIFA zien af van een statement doormiddel van het dragen van de One love-band. Maar is het niet het goed recht van beide, om uit principiële overwegingen te besluiten om die Regenboog aanvoerdersband niet te dragen/accepteren? Of moeten we het hen verwijten. Dat de aanvoerder van Feyenoord en de FIFA de strijd tegen homofobie indirect afkeuren door het te weigeren?

KNVB

In het weekend van 16 oktober besluit de KNVB om onder andere aandacht te vragen voor de LHBTQI- gemeenschap doormiddel van een One love-aanvoerdersband. Elke aanvoerder van de 18 eredivisie teams zijn aangewezen om het statement uit te voeren. Maar Kökcu ziet zichzelf niet als de aangewezen persoon, om een zogeheten uithangbord te zijn van dit statement.

Een besluit van de internationaal van Turkije, die de toch zo verbindende initiatief alleen maar onbewust polariserende maakt. Want hoewel je het besluit kunt afwegen, zit het vervelende er vooral in, in het feit dat de aandacht verkeerd belicht wordt. Of terwijl, hoe de KNVB het verwoordt: “Dan schiet je je doel voorbij. Dan ligt de nadruk te veel op wie wel en wie niet, terwijl een statement je juist aan het denken moet zetten”. Als volgens besluit de KNVB dus om de One love-band af te schaffen. Een onjuist besluit volgens vele mensen. ‘Het maakt in één klap duidelijk dat de One love-campagne vanuit sommige mensen in de voetbalbond alleen maar voor de bühne is’, vertelt Gullit in gesprek met De Telegraaf. Ook Evgeniy Levchenko, voorzitter van spelersvakbond VVCS, is teleurgesteld in de beslissing van de KNVB. “Het doet me pijn als ik dit dan zie. Het is een teken dat er nog heel veel werk aan de winkel is en dat we nog steeds een groot probleem hebben in onze maatschappij. Ik dacht dat we met z’n allen al veel verder zouden zijn”, vertelt hij in gesprek met NU.nl.

FIFA

Zeven landen, waaronder Nederland en België, besluiten om een One love-aanvoerdersband te dragen tijdens het WK in Qatar. Althans, dat was het plan. Tot dat de FIFA daar een paar dagen voor het WK voor is gaan liggen. De FIFA geeft aan dat het een inclusieve organisatie is en er ook zeker ruimte is voor actievoering, maar het moet wel binnen de kaders passen van de competitie regels. Of terwijl, de FIFA geeft aan een inclusieve organisatie te zijn, maar inclusiviteit wordt beperkt door hun eigen regels. Negeren deze zeven landen de tegenspraak van de FIFA, dan beginnen de daadwerkelijke aanvoerders van de desbetreffende landen met een gele kaart op zak.

De nationale voetbalbonden betreuren het besluit van de FIFA en kunnen naar eigen zeggen niks anders dan het accepteren ervan. Om nog enigszins te laten blijken dat de FIFA wel degelijk geeft om mensen, hebben ze een alternatief bedacht: De no discrimination armband. De no discrimination armband zou eigenlijk in de kwartfinale pas gedragen worden, maar doordat de One love-armband niet gedragen mag worden, wordt het alternatief van de FIFA nu al in gebruik gesteld.

Mening mensen

“Ik vind het vooral ook laf van de Nationale teams dat ze het besluit wel ten zeerste betreuren, maar niet met die gele kaart op zak gaan spelen. Dan zet je de FIFA toch wel enigszins buitenspel”, geeft Patrick, student van het ROC van Twente, aan. Wel begrijpt hij Kökcu zijn besluit meer. “Wat Kökcu betreft snap ik het wel, het gaat toch tegen zijn geloof in. En ik denk dat zijn omgeving het hem ook niet in dank af zou nemen”.

Medestudent Jim heeft wel volledige begrip voor de FIFA. “Het is een goede beslissing van de FIFA. Politiek en je geaardheid moet je loskoppelen van het voetbal. En daarom sta ik ook achter Kökcu en heeft hij het volledige recht om die aanvoerdersband niet te dragen”, sluit Jim mee af.

Noël heeft er een andere opvatting over. “Het is vooral jammer allemaal. We accepteren iedereen, maar een One love-band dragen hó maar. Het is een simpele actie, wat zeker wel wat teweeg kan brengen. Daarom betreur ik het zeer dat Kökcu en de FIFA ervan afzien”.

Luuk, ook student op het ROC van Twente, deelt die mening. “Ja, hetzelfde. Wel tekenend voor waar we staan op dit moment met LHBTQI. We zijn op weg, maar zijn de nog lang niet”.