Rob Kaspers (29) uit Oldenzaal, de naam zal misschien niet direct een lampje doen branden. Geef de man een kwast en hij weet niet van stoppen. Hij is een kunstenaar die het liefst alles beschilderd dat hij tegenkomt, met óf zonder toestemming.
Kunstenaar zijn, dat is het ‘werk’ wat Rob beoefent, toch ziet hij het niet zo. ‘’Als je het als werk ziet voelt het aan als een verplichting. Ik schilder heel vrij, ik schilder wat en wanneer ik wil, als daar een deadline aanzit of de drang om geld te verdienen verlies ik de vrijheid.’’ Toch ziet hij het ook niet als hobby. ‘’Je moet wel de drang hebben om jezelf te verbeteren en constant nieuwe dingen te proberen en durven te dromen, hobby’s doe je voor plezier en als je dat niet meer hebt stop je ermee.’’
Rob was al aan het tekenen en schilderen sinds zijn jonge jaren, het door ontwikkelen tot fulltime schilder was spannend aangezien het toch een onzekere inkomstenbron is. ‘’De kunstsector is verschrikkelijk competitief, iedereen wil elkaar overtreffen om op het grote podium te staan.’’ Gelukkig heeft Rob een vaste fan, een steunpilaar. ‘’Mijn moeder heeft me altijd volledig ondersteund. Ik had vroeger misschien wel naar de universiteit gekund maar dat was niets voor mij geweest. Mijn moeder zag dat gelukkig ook in en dus is het de kunstschool geworden. Ze is niet per se fan van mijn werk maar ze is er wel altijd.’’
Het huis voor en na de beschilderingen vanuit hetzelfde perspectief
De reden waarom Rob Kaspers wel degelijk bekend is in Oldenzaal en omstreken is de manier waarop hij zijn werk doet. Hij schildert groots en alles wat hij tegenkomt. ‘’Toen ik op de academie studeerde, toen woonde ik in Utrecht. Ik had een kleine studentenkamer waar je alleen kwam door smalle trappengangen, het grootste schilderij wat je mee kon nemen was 1 bij 1,40. Het was praktisch gezien gewoon niet mogelijk om daar groots te schilderen. Toen ging ik naar Amsterdam, de plafonds waren hier 2,5 tot 3 meter hoog. Ik zette pallets in elkaar en begon schilderijen van 2,5 tot 3 meter hoog te schilderen, dit was echt een eyeopener. Ik geloof dat wanneer je dingen maakt dat groter is dan jij bent dan heeft dat een veel grotere impact op je.’’
Op dit moment is Rob niet meer te remmen, hij ging van Amsterdam naar een huurwoning in Oldenzaal. Wat hij hier doet kun je een boek over schrijven. ‘’Ik had 6 of 8 doeken gratis gekregen van een galerie uit Ootmarsum, die heb ik binnen een week opgeschilderd met zelfportretten. Daarna begon ik door gebrek aan geld op muren te schilderen, met de gedachte dat ik die muur uiteindelijk wel weer wit zou kunnen maken. Maar van het een kwam het ander. Muur, na muur, venterbank, na vensterbank. Voordat ik het wist had ik het hele huis geschilderd. Het was heel intuïtief. Er kwam steeds meer energie op en passie en enthousiasme waardoor ik gewoon volledig luisterde naar mijn gevoel om ook de kozijnen en ramen te schilderen, en vervolgens alles…’’.
Foto’s onder: Uitzicht op de wasbak voor en na de beschilderingen.
